ده سال بعد!

حالا ده سال از آن روزهایی که آغاز روشنایی بود میگذرد. حالا هر روز که بیدار میشوم، برنامه اینطور است: به شب رساندن، زنده ماندن، مقاومت در برابر برقراری تماس با او، و تکرار اینکه "جدایی برای ما بهتر است". حالا 13 روز است که از خانه "ما" خارج شده و در خانه ای زندگی می کنم که قرار بود خانه ی "من" باشد، اما هنوز بیشتر شبیه به هتلی موقت است. باید به خودم بباورانم که زندگی همیشه فصل های متفاوتی دارد، همه ی آدم های زندگی ام لزوما آدم هایی برای همه فصول نیستند.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها